To Love without Holding Back...

Once Again...

NAMI-MISS NA TALGA KITA...

nami-Miss ko na yung pag ra-rant mo sakin tungkol sa kung anu-anong bagay...
nami-Miss ko na yung mga kwento mong hindi matapos dahil sa dami...

namiMiss ko yung araw, oras, minuto na kasama ka...

kasi... kasi... kasi...

NAMI-MISS NA TALGA KITA... 

“I always wanted to complement her… but chances won’t permit me…
or maybe I just don’t know how to do it right… :D"

- Simply Clifford

At Dahil hindi ako makatulog....

• Ang daming pumasok na kung anu-anu sa isipan ko... 
  isa na dun ang scene na ito...
  At UPD, infront of AS... kasama ang aking Buddy G****....
  Me: Kita mo yun??? (pointing at the leaves falling from the tall trees) 
  G****: Alin? ung dahon??? 
  Me: Oo... 
  G****: Bakit? 
  Me: Kasi para akong dahon ngayon... nahuhulog... tapos yang puso mo lupa...Hindi ko alam kung magiging pataba ba sa puso mo itong dahong nahuhulog na ito... O wawalisin at sa basurahan pupulutin.... 
  @_@

original post from

http://takbotaratakbo.tumblr.com

Falling again...

ang bigat ng salitang "Nahulog" at lalo na ng salitang "LOVE".... eh panu pa kaya kung pagsamahin sila???
.....

pero pag nilagyan na ng salitang "Ulit"... parang biglang nakakatakot na.... takot ma-ulit din yung tulad ng dati....
kung bakit "Nag Fall out of Love"... kung bakit nabigo ang puso...

ganun pa man... pagkatumibok ang puso... wala tayong magagawa...  ang hirap kontrahin... kahit si utak walang palag....

mejo matagal ko na ding dene-deny na hindi ako umiibig muli.... pero... ung naramdaman ko nung huli??? tila ba nararamdaman ko ulit... gusto kong lagi siyang kausap.... kahit alam kong hindi maari... nababanas ako pag hindi siya mag paramdam... pero hindi ko naman siya masisi....

pilit ko sinasabi sa sarili ko dati... dahil lang masaya siya kasama at kausap kaya ko siya hinahanap... pero... pero... napapadalas na kasi ung pag bisita niya sa isipan ko.... at ako naman... napapadalas ang pag bisita sa Facebook page niya... naging STALKER na nga ata ako ulit....

pero.... ayaw ko maniwalang umiibig ako muli....
baka kasi hindi pa ako handa....
takot ako masaktan tulad ng nangyari dati....

Tumblr Heaven....

Tumblr was once a paradise of mine...

I can say to it everything I want, everything I feel, everything I see...

back then, I write every extra-ordinary thoughts and feelings I have... Random stuff... Weird stuff... things which may never become a reality... things that can only happen inside my mind...
It was an outlet of my untold feelings and thoughts...
now everything has changed... I still can write anything in it just like before but I won't...
you see... my thoughts and feelings were never supposed to be open to anyone except for a few... and that few doesn't even know everything..... not like how that tumblr of mine was before...

A Day to Remember...

10/21/2010 - A cave in one of the hundred island of Alaminos, Pangansinan.